* * * D i c h t b i j * * *
Ingezonden door Kees Van der Laar.
Een leuke bijkomstigheid van het volgen van Petra Berger is, dat je in plaatsen komt waar je nog nooit bent geweest en daar dan vaak hele leuke mensen ontmoet.
Zaterdag 09/02/2013 ging de reis naar Oost Souburg (gemeente Vlissingen) in het prachtige Zeeland. Het pittoreske kerkje bood plaats aan 250 gasten en heeft een geweldige akoestiek.
Vóór een optreden vind ik het altijd leuk om met diverse bezoekers een praatje te maken en ook vandaag waren dat weer hele leuke gesprekken. Diverse mensen hadden Petra al meerdere keren gezien, maar ook velen kenden haar niet, wel Jan Vayne. Vol vuur vertel ik dan als fan zijnde, over “wat een geweldige zangeres ik haar vind”, maar ja, ik ben ook lichtelijk bevooroordeeld.
bron: Facebook Petra Berger.
Om 20.00 begon het concert. Petra zoals altijd piekfijn gekleed in het zwart opent met Hijo de la Luna (Mecano) en neemt het publiek samen met Jan Vayne mee in een heerlijke muzikale reis. Onder andere The way we where (Barbra Streisand) , Liefde van Later (Jacques Brel) , I dreamed a dream (les Miserables) en een prachtige ingetogen versie van haar eigen Terra Promessa komen langs.
Tussendoor trakteert Jan ons op weergaloos pianospel en verrast hij ons met een prachtige improvisatie (verzoek nummers) waarin Dikkertje Dap een hoofdrol speelt.
In de pauze wordt ik door verschillende mensen aangesproken. Mijn buurvrouw en haar vriendin, twee hoogbejaarde dames vinden het prachtig “u had gelijk, een prachtige fluwelen stem” of “het lijkt allemaal vanzelf te gaan ” en “wat een volume niet te geloven”.
Na de pauze begint Petra gekleed in een rode jurk met het prachtige Once upon a time in the West (kippenvel zo mooi) in combi met Nella Fantasia. De muzikale reis wordt verder vervolgd met onder andere het mooie Memory (Cats), Stay with me till the morning (Vicky Brown) en Somewhere (West Side Story) . Jan laat zien dat hij net zo mooi het kerkorgel kan bespelen als de piano en dan na ruim twee uur genieten is het alweer Time to say goodbye (Andrea Bocelli).
Petra en Jan krijgen een mooi boek over de historie van de kerk ( i.p.v. bloemen) en sluiten dan met de luid meegezongen toegift Hallelujah (Leonard Cohen) het concert. De welverdiende staande ovatie is het gevolg van een avond top entertainment van twee ras artiesten.
Na afloop kom ik hetzelfde jonge meisje tegen waar ik voor het concert mee gepraat heb. Ze glundert van top tot teen en zegt stralend, mooi hè en ik kan dat alleen maar bevestigen. Voor mij rest nog de traditionele foto met Petra en twee en een halve uur en miljoenen sneeuwvlokken later ben ik weer thuis in Arnhem.
Nog steeds na genietend van alles maar vooral van de ingetogen Terra Promessa realiseer ik mij dat ieder concert weer anders is. Steeds andere nummers of uitvoeringen raken mij en maken mij blij en daarom ben ik er de volgende keer gewoon weer opnieuw bij.
Kees.
Leuk verslag Kees, ook ik ben de laatste jaren in plaatsen geweest waar ik nog nooit eerder was geweest en dat is inderdaad ook een hele leuke bijkomstigheid. Ik moest het deze keer missen omdat ik bang was dat die miljoenen sneeuwvlokken zich zouden omzetten in gladheid maar ik kan hier nu toch een beetje meegenieten van het optreden van Jan en Petra..